Niedawno wpadł w moje ręce (z polecenia Katarzyny Matejczyk) tekst o Gimnastyce Słowiańskiej Kobiet. Autorka opisuje historię powstania, dostępne badania, korzenie a także wpływ GSK na kobiety. Zastanawia się też nad autentycznością tego systemu ćwiczeń. Warto zapoznać się z tym tekstem i równocześnie poszukać własnych odpowiedzi, co do skuteczności tych ćwiczeń. Poniżej przedstawiam szerokie fragmenty tekstu opublikowanego przez Sylwię Stolarczyk w Młodej Humanistyce. Całość dostępna jest pod tym adresem: http://humanistyka.com/index.php/MH/article/view/269/239
Małgorzata Szychowska
Fenomen gimnastyki słowiańskiej czyli o społeczno-kulturowym zjawisku odradzania się prasłowiańszczyzny w Polsce
Sylwia Stolarczyk
(…) Gimnastyka słowiańska to „rodzaj ćwiczeń fizycznych zakorzenionych w kulturze słowiańskiej, który jest jednocześnie psychoterapią ciała”4. Gimnastyka słowiańska została zrekonstruowana w latach 90 XX-wieku przez wykładowcę Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Maksima Tanka w Mińsku-Gienadija Adamowicza. Uczony rozpoczął badania etnograficzne nad prasłowiańskim systemem ćwiczeń gimnastycznych w ramach prowadzonego kursu Tradycyjne praktyki fizyczne Białorusinów na Wydziale Teorii Metodologii Kultury Fizycznej oraz Profilaktyki Prozdrowotnej. Zebrane materiały opisał w podręczniku dla studentów Tradycyjne metody treningu psychofizycznego Białorusinów (Традиционные методы психофизической системы подготовки беларусов), który został wydany w 1999 roku. W latach późniejszych Adamowicz napisał wiele publikacji poświęconych prasłowiańskiemu systemowi ćwiczeń psychofizycznych, a największą popularność z nich zyskała Gimnastyka słowiańskich czarownic (Гимнастика славянских чаровниц. Практики, дающие силу, красоту и здоровье) opublikowana w 2004 roku. W XXI wieku gimnastyka słowiańska za sprawą certyfikowanych przez Adamowicza instruktorek rozpowszechniła się na terenach Rosji, Białorusi, Ukrainy i Polski.(…)
W polskim świecie akademickim, w przeciwieństwie do innych ośrodków naukowych krajów Europy Środkowo-Wschodniej, gimnastyka słowiańska jest zjawiskiem niemalże nieznanym. Wyjątek stanowi Zakład Immunologii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie aktualnie prowadzone są badania nad Oceną wybranych parametrów sprawności układu odpornościowego oraz równowagi hormonalnej u kobiet ćwiczących jogę i gimnastykę słowiańską dla kobiet. Podobnie uboga pod tym względem jest literatura przedmiotu, ponieważ dotychczas na polskim rynku wydawniczym ukazała się jedyna publikacja o słowiańskim systemie ćwiczeń psychofizycznych. Słowiańska gimnastyka dla kobiet autorstwa Anny Wrzesińskiej wydana została prywatnie w 2019 roku, w ramach działań promocyjnych strony internetowej www.slowiankawwielkimmiescie.pl. Trudno zweryfikować wiarygodność zawartych w niej informacji z uwagi na sporadyczne odwoływanie się przez autorkę do materiałów źródłowych. Ze względu na niewielki wybór literatury przedmiotu dotyczący obecności gimnastyki słowiańskiej w kulturze polskiej, zjawisko to można poznać głównie poprzez badania terenowe, przeprowadzanie nieustrukturyzowanych wywiadów oraz obserwacji uczestniczących w zjazdach słowiańskich organizowanych w Polsce przez Oksanę Pawłowską. Cennym źródłem wiedzy o gimnastyce słowiańskiej są także polskie i zagraniczne zasoby internetowe. (…)
Adamowicz zrekonstruowany system ćwiczeń prasłowiańskich nazwał Gimnastyką Słowiańskich Czarownic. Stojąca woda. Badacz zaczerpnął tę nazwę ze staroruskiej pieśni o Stojącej wodzie(Быль о стоячей воде), wedle której stojąca w bagnie czarna woda od zarania dziejów miała strzec siły oraz wiedzy, mogącej w razie konieczności przynieść ludziom zdrowie i szczęście (…).
Z księżycem i żywiołem wody związane są Bereginie, czyli słowiańskie duchy opiekuńcze, strażniczki prastarej wiedzy, które chronić miały ludzi przed złymi siłami, a także nieść pomoc w trudach dnia codziennego. Linie brzegowe, które zamieszkiwały boginki, miejscowa ludność postrzegała jako miejsca magiczne i święte. Według innych podań Bereginie były bóstwami żyjącymi w źródłach leczniczych. Z przekazów ludowych czerpiemy wiedzę o 27 Bereginach, co odpowiada liczbie ćwiczeń w Żeńskiej Gimnastyce Słowiańskiej, a także nawiązuje do prasłowiańskiego mitu wywodzącego się z tradycji wedyjskiej,o 27 żonach boga księżyca.
Postacie Beregin obecne są także w staroruskiej legendzie opowiadającej o starym czarowniku mieszkającym nad brzegiem bagna, któremu boginki przekazać miały wiedzę dotyczącą budowy i zasad funkcjonowania wszechświata.Pewnej nocy starzec usłyszeć miał śpiew rozlegający się nad bagnami i ujrzeć ognisko przy którym tańczył korowód młodych dziewcząt. Czarownik złożył przysięgę, że będzie służył boginkom, a wtedy strażniczki wiedzy wyjawiły starcowi, że wszechświat zbudowany jest z trzech części:górnej, średniej i dolnej.
Każda część wszechświata podzielona została zaś na dziewięć kręgów, a każdego z nich strzec miała jedna z Beregin («trzy razy dziewięć»). Legenda głosi, że człowiek dostrzeże przeznaczoną mu na ziemi drogę i zrozumie sens życia, dopiero w momencie gdy dowie się w której części świata się narodził. Legenda ta nawiązuje do słowiańskiego trójpodziału świata na część górną – Prawi (świat bogów), średnią – Jawi (świat ludzi) i dolną – świat Nawi (świat przodków). W prasłowiańskiej wizji kosmogonicznej wszystkie części świata funkcjonują w równoległej czasoprzestrzeni, jednocześnie wzajemnie się przenikając. Prawi sprawuje Nawi.
System Żeńskiej Gimnastyki słowiańskiej składa się z 27 ćwiczeń, podzielonych na 3 podsystemy w ramach,których przypisanych jest 9 ćwiczeń. Podział ten odpowiada słowiańskiej liczbie światów we wszechświecie, a także nawiązuje do liczby Beregin, które strzec miały wszystkich kręgów części wszechświata. Pierwsze trzy ćwiczenia z zestawu dnia lub zestawu indywidualnego są treningiem równowagi ciała, kolejne trzy wpływają na zachowanie stabilności emocjonalnej, zaś ostatnie harmonizuje zdrowie fizyczne z psychicznym. Żeńska Gimnastyka Słowiańska praktykowana jest zatem na trzech poziomach tzn. w świecie górnym Prawi, świecie średnim Jawi i świecie dolnym Nawi. Każde ćwiczenie przypisane do danej części wszechświata rozpoczyna się od innej pozycji wyjściowej, której właściwe wykonanie jest warunkiem do prawidłowego wykonania całego ćwiczenia (…)
Żeńska Gimnastyka Słowiańska dedykowana jest jedynie kobietom ze względu na ich uwarunkowania anatomiczne, a jej celem jest przede wszystkim korekcja postawy ciała poprzez ‘wyciągnięcie kręgosłupa’, otwarcie klatki piersiowej, uwolnienie napięć w obszarze miednicy i bioder. Elementem słowiańskiej gimnastyki jest również automasaż nadnerczy, gruczołów limfatycznych wokół piesi i grasicy, co redukować ma poziom stresu, wzmacniać system odpornościowy oraz przeciwdziałać rakowi piersi. Słowiańska gimnastyka działa profilaktycznie oraz pomaga w leczeniu kobiecych chorób takich jak bezpłodność czy bolesne menstruacje. Regularna praktyka Żeńskiej Gimnastyki Słowiańskiej wpływa na przebudzenie kobiecej energii seksualnej, a także podniesienie poczucia własnej wartości,wspomaga także w zachowaniu wewnętrznej równowagi. (…)
