@Magdalena Grabska, nasza instruktorka i fizjoterapeutka pisze o Gimnastyce Słowiańskiej.
Pozycje Świata Górnego to 9 ćwiczeń wykonywanych na stojąco. Część z nich to pozycje na jednej nodze.
Najważniejszym elementem i podstawą w pozycjach stojących w gimnastyce są stopy. Tak jak dom nie będzie solidny bez mocnych fundamentów, tak i nasza postawa zależy od tego, jak stoimy i jak rozkłada się ciężar naszego ciała na stopach. Stojąc utrzymujemy ciężar ciała w pionie dzięki ich niezwykłej budowie i umięśnieniu, które skonstruowane jest w taki sposób, aby pogodzić i zneutralizować przeciwstawne siły działające na ciało.
W dzisiejszym świecie nie wykorzystujemy w pełni możliwości naszych stóp, co spowodowane jest przez noszenie sztywnego obuwia oraz chodzenie po twardych i równych powierzchniach.
Ich giętkość nie jest już nam niezbędna do przemieszczania się i dlatego głębsze mięśnie podtrzymujące łuk stopy słabną, przez co jedynie powierzchniowa niekurczliwa powięź zapobiega całkowitemu rozpadowi struktury stopy, a co za tym idzie coraz więcej jest schorzeń z tym związanych: płaskostopie, halluksy, zapalenie powięzi podeszwowej, ostrogi piętowe…
Od problemów ze stopami mogą brać początek również inne nasze dolegliwości związane np. z kolanami, stawami biodrowymi, czy kręgosłupem. Dzieje się tak dlatego, że nasze ciało jest całością i wszystkie jego elementy są ze sobą połączone w tzw. łańcuchy biokinematyczne. Układ mięśni, kości, stawów, powięzi tworzy razem z układem nerwowym skomplikowaną siatkę powiązań i zależności i choć trudno w to uwierzyć, czasami okazuje się że np. przyczyny bólu głowy należy szukać w… stopach 😉
Żeby zadbać o swoje zdrowie, należy więc przywrócić siłę i elastyczność stopom oraz mięśniom dolnych części nóg. Gimnastyka słowiańska jest jednym ze sposobów na odzyskanie naturalnej żywotności, siły i giętkości naszych stóp.
Praktykujemy boso, aby pobudzić mięśnie i ścięgna stóp do pracy. Jest to także naturalny masaż, korzystny dla całego naszego organizmu, gdyż na stopach znajdują się punkty i strefy odruchowe, poprzez które możemy wpływać na pracę wszystkich narządów wewnętrznych. Mechanizmem tym zajmują się także takie dziedziny jak akupresura i refleksologia.
W pozycjach stojących (Świat Górny) nasz środek ciężkości ciała jest najwyżej położony i wysiłek jego ustabilizowania zawiera się w równoważeniu dwóch przeciwstawnych sił i należy zwrócić szczególną uwagę na to, jak rozkłada się ciężar ciała pomiędzy obiema stopami i między stopami a ziemią oraz to, co powyżej; a więc kolana, miednica, kręgosłup i głowa.
W przypadku równowagi wrodzonej zaangażowane są głębokie poziomy wsparcia dla rdzenia ciała. To wbudowane wsparcie nie zależy od wysiłku mięśniowego, ponieważ pochodzi ono z relacji pomiędzy nieściśliwymi tkankami chrząstek, więzadeł i kości.
W pozycji wyjściowej Świata Górnego krzywizny kręgosłupa: piersiowa, lędźwiowa, szyjna i krzyżowa znajdują się w łagodnym rozciągnięciu osiowym.
Staw skokowy, kolanowy, biodrowy znajdują się w neutralnym położeniu-między zgięciem a wyprostem.
Łopatki ściągnięte, mostek uniesiony w górę, barki odchylone w tył, a łokcie w przód, co pomaga rozciągnąć przód klatki piersiowej i wzmocnić okolicę barków, ramion i karku. Nadgarstki zgięte dłoniowo, palce rozluźnione.
Zdjęcia pochodzą z “Joga ilustrowany przewodnik anatomiczny” L.Kaminoff